موضوع:
تاريخ پخش: ۹۹/۱۱/۲۳
عناوین :
اصول تجلیل کردن
تجلیل از مبارزان و مجاهدان
تجلیل از عمار و ابوذر
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین بعدد ما أحاط به علمه، الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی
۱-اصول تجلیل کردن
الف): قرضی نباشد. مثلاً: بگوئیم: چون فلانی از من تعریف کرد، من هم از او تعریف کنم. علی (ع) میفرماید: «يَتَقَارَضُونَ الثَّنَاءَ» (نهج‌البلاغه،خطبه۱۹۴) یعنی؛ بعضیها در امور و اداره زندگی، به همدیگر قرض می‌دهند. در فارسی هم می‌گوییم: به همدیگر، نان قرض می‌دهند. این نوعِ از تعریف و تجلیلها ماندگار نیست.
ب): احترام، متقابل و نیکوتر باشد. قرآن میفرماید: اگر کسی از شما احترام کرد شما هم بهتر از او احترام بگیرید؛ «وَ إِذا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ» (نساء/۸۶).
ج): تجلیل باید از کمالات باشد. مثلاً: قرآن در باره حضرت یوسف (ع) میفرماید: ( او سعه صدر داشت و از خطای برادران خود گذشت و گفت: « لا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ» ، «یوسف/۹۲» ، ( امروز بر شما توبيخ و ملامتى نيست، خداوند شما را مىبخشد و او مهربانترين مهربانان است.).
د): دوریِ از افراط و تفریط. گاهی در تجلیل و تشویقها افراط و تفرط میشود که باید از آن پرهیز کرد. نگذاریم افرادی تملق گوی ما شوند.
ه): شفاهی و کتبی بودن. مثلاً: خداوند به پیامبر اکرم (ص) میفرماید: «وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِبْراهِيمَ إِنَّهُ كانَ صِدِّيقاً نَبِيًّا» (مریم/۴۱) ، (و در اين كتاب، ابراهيم را ياد كن، كه او پيامبرى راستگو و راست كردار بود.).
کتبی است. شفاهی هم جاهایی که خود پیغمبر تجلیل کرده است. گاهی باید اسم طرف را برد. در میان مردم افرادی هستند که چنین، نه آقا، این آقا چنین کاری کرد. اسمش را بردیم.
و): گاهی هم، با اسم نبردن. مثلاً: قرآن در باره ولایت علی (ع) بدون اینکه اسم حضرت (ع) را ببرد، میفرماید:
« إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» ، «مائده/۵۵»
( ولىّ و سرپرست شما، تنها خداوند و پيامبرش و مؤمنانى هستند كه نماز را برپا مىدارند و در حال ركوع، زكات مىدهند.
آری! سائل و مستمندی وارد مسجد شد و از مردم درخواست كمك كرد. كسى چيزى به او نداد. حضرت على عليه السلام در حالى كه به نماز مشغول بود، در حال ركوع، انگشتر خود را به سائل بخشيد. در تكريم اين بخشش، اين آيه نازل شد.
مردم بعد از این ماجرا میپرسیدند: چه کسی امروز انگشتر داده است. در جواب میشنیدند: حضرت علی(ع) در رکوع بود، فقیری آمد، کمک خواست، کسی او را کمک نکرد، آن حضرت (ع) انگشترش را به او هدیه داد.
ز): تجلیل در مقابل تحقیر و تضعیف
دشمنان، پیامبر اکرم (ص) را برای نداشتنِ فرزند پسر، تحقیر کرده و طعنه میزدند. خداوند در مقابل آنها فرمود:
« … إِنَّ شانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ» ، ( کوثر/۳) ، ( همانا دشمن تو بىنسل و دم بريده است.).
و در مقابل اینکه دشمنان، آن حضرت (ص) را مجنون میخواندند، فرمود: «ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُون» (قلم/۲) ، ( تو به خاطر (لطف و) نعمت پروردگار ديوانه نيستى).
و در مقابل اینکه آنها میگفتند: انسانی به او این حرفها را یاد داده است، «يُعَلِّمُهُ بَشَر» و «أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ» (فرقان/۴) ، ( در باره قرآن، ) جمعی او را (پیامبر ص را ) کمک کردهاند. خداوند فرمود: «الرحمن علمّ» خدای رحمان معلم اوست.
و در مقابل اینکه در باره قرآن میگفتند: «لَوْ نَشاءُ لَقُلْنا مِثْلَ هذا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ» (انفال/۳۱) ، ( اين جز افسانههاى پيشينيان نيست.(.میفرماید: اگر راست میگوئید: «فَأْتُوا بِكِتابٍ» (قصص/۴۹) ، ( یک کتاب مثل قرآن بیاورید. یا «فَأْتُوا بِسُورَة» (یونس/۳۸) ، ( یک سوره مثل قرآن بیاورید.).
۲- تجلیل از مبارزان و مجاهدان
مبانیِ قرآنی نکوداشت چیست؟. دهها آیه در این باره داریم. مثلاً: کسانی که در راه خدا خون و جان دادهاند، به جبهه رفته و شهید شدهاند. زندان رفته و شکنجه شدهاند، هجرت کرده و اذیت شدهاند؛
« … فَالَّذِينَ هاجَرُوا وَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ أُوذُوا فِي سَبِيلِي وَ قاتَلُوا وَ قُتِلُوا …» ، (آل‌عمران/۱۹۵)
( پس كسانى كه هجرت كرده واز خانههايشان رانده شده و در راه من آزار و اذيّت ديده، جنگيده و كشته شدند.).
حال! باید دید که آن مردان خدا، مجاهدان و شهیدان خدا چه هدفی داشتهاند. ما هم وظیفه داریم راه آنها را ادامه بدهیم.
۳- تجلیل از عمار و ابوذر
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: «أین العَمّار» ، ( کجا است عمار؟. ). اگر من دو نفر مثل عمار داشتم حقّم را ( که غصب کردند،) می‌گرفتم.
یک روز پیامبر اکرم (ص) به مالک اشتر فرمود: ابوذر، در مکانی به نام ربذه تبعید شده و در حال تنهایی و در بیابان، جان خواهد داد. «والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته»
